| تاریخ ارسال: 1402/9/5 |
محل برگزاری:استان: مازندران شهر: آمل - پلور روستا: نوا
محل حرکت: کرج ساعت حرکت: ۹/۱۵صبح
تعداد روزهای برنامه: دو روزه نوع ترانسفر: مینی بوس + خودرو شخصی
ارتفاع : ارتفاع مبدا: ۲۲۰۰ متر ارتفاع کمپ: ۲۶۰۰ متر
ارتفاع صعود: ۳۸۵۵ متر
نرم افزار مورد استفاده: Wikiloc فایل GPS: دانلود فایل
منبع استعلام: سایت هواکوه/ آقای هاشم‌نژاد
شرایط جوی: آفتابی
مدت زمان: صعود: ۱ + ۴/۵ ساعت فرود: ۴/۵ ساعت
کل: ۱۰ ساعت
زبان بومی منطقه: مازندرانی
جانوران و حیوانات منطقه:
نوع پوشش گیاهی منطقه: جنگل/ علف‌زار
نام و آدرس راهنمایان محلی: - شماره تماس: -
نام سرپرست: حمید جلالیان
جلودار: نعمت آزادی
عقب‌دار: محمود عباس‌نژاد
پشتیبان هوشیار:دکتر حسین محمدی
افراد شرکت کننده: جلالیان، عباس نژاد، بنفشه، حسین پور، قاسمی، رضایی، تقوایی فرد، فهیمی نژاد، آزادی، شیرینی، علیزاده، طولابی، خورشیدوند، بشیری منش، گودآسیایی.
گزارش برنامه:
پاشوره یکی از زیباترین کوه‌های ایران و از جمله زیست‌گاه‌های جانوری مهم کشور است که چشم انداز بسیار زیبایی به قله دماوند (حضرت عشق) دارد. از سه مسیر اصلی می‌توان به این قله صعود کرد: ۱. مسیر شمالی – شمال غربی: روستای نوا، دشت آزو، گردنه عبرت، یال و قله ابرت، قله پاشوره؛۲. مسیر شمالی – شمال شرقی: روستای نوا، دشت آزو، شمال دیواره ابرت، قله پاشوره ؛ ۳. مسیر جنوب غربی: روستای لاسم، گردنه عبرت، یال و قله ابرت، قله پاشوره. صعود ما از مسیر شماره ۱ (شمالی و شمال غربی) انجام شد.
پاشوره یکی از زیباترین کوه‌های ایران و از جمله زیست‌گاه‌های جانوری مهم کشور است که چشم انداز بسیار زیبایی به قله دماوند (حضرت عشق) دارد. از سه مسیر اصلی می‌توان به این قله صعود کرد: ۱. مسیر شمالی – شمال غربی: روستای نوا، دشت آزو، گردنه عبرت، یال و قله ابرت، قله پاشوره؛۲. مسیر شمالی – شمال شرقی: روستای نوا، دشت آزو، شمال دیواره ابرت، قله پاشوره ؛ ۳. مسیر جنوب غربی: روستای لاسم، گردنه عبرت، یال و قله ابرت، قله پاشوره. صعود ما از مسیر شماره ۱ (شمالی و شمال غربی) انجام شد.
- مطابق برنامه شش ماهه نخست ۱۴۰۱ انجمن کوهنوردی کارکنان دانشگاه خوارزمی، صعود به قله پاشوره در روزهای ۲ و ۳ تیرماه با تعداد ۱۵ نفر برگزار شد. ساعت حدود ۹ صبح روز پنج شنبه دوم تیرماه با یک دستگاه مینی بوس از پردیس دانشگاه در حصارک کرج حرکت کردیم. در تهران تعدادی از همنوردان را سوار کردیم و در جاده آبعلی به سوی جاده هراز و پلور رفتیم. چهار نفر از همنوردان هم طبق هماهنگی با سرپرست برنامه، با ماشین شخصی خودشان آمدند. نهار را در پلور خوردیم و حدود ساعت ۱۵ به سمت روستای نوا حرکت کردیم.
- ساعت ۱۶ به روستای نوا رسیدیم که محل آغاز پیاده روی بود. فاصله روستا از جاده اصلی (هراز) ۱۰ کیلومتر است که جاده آسفالته دارد اما بسیار پیچ در پیچ است. با توجه به اتفاقاتی که هفته های قبل در دشت آزو افتاده بود و عده ای از طبیعت گردان موجب آزار و اذیت محلی ها شده و به دام ها و باغ های آنها آسیب زده بودند، و همچنین برخی از آنها بهداشت محیط را رعایت نکرده و حضور انبوه طبیعت گردان سبب آلودگی محیط شده بود، شورای روستای نوا تصمیم به بستن ورودی روستا به روی طبیعت گردان گرفته بود و اجازه ورود به دشت آزو را نمی داد. از این رو، سرپرست برنامه با دانستن این موضوع، نامهء ماموریت از سوی دانشگاه را از پیش تهیه کرده بود و با توجه به آشنایی با محل و برخی از افراد روستای نوا، مجوز ورود تیم کوهنوردی را به دشت آزو و صعود قله پاشوره دریافت کرد.
- تیم پس از مستقر شدن در پارکینگ ورودی روستا و بستن کوله ها، در ساعت ۱۷/۳۰پیاده روی خود را در مسیر دشت آزو آغاز کرد و در ساعت ۱۸/۵۰(با حمل کوله های سنگین) به محل کمپینگ در کنار کلبه دشت آزو رسید.
- چادرها برپا شد و تیم به استراحت و گشت و گذار در اطراف پرداخت. با آغاز شب، خوردن شام همراه با گپ و گفت افراد و نگاه به دماوند جان در زیر نور ستارگان، بسیار سرگرم کننده و لذت بخش بود. ایجاد محدودیت ورود به دشت آزو سبب شده بود که محوطه بسیار خلوت و آرامش بخش باشد. ساعت ۲۲/۳۰اعلام خاموشی و خواب شد.
- صبح روز جمعه سوم تیر ساعت ۴/۳۰بیدارباش اعلام شد و اعضای تیم با پوشیدن لباس و خوردن ناشتایی مختصر برای حرکت مهیا شدند. ساعت ۵/۳۰تیم مسیر صعود را به سرقدمی آقای نعمت آزادی در پیش گرفت.
- ساعت ۱۰/۳۰از روی یال اصلی در جهت شرق به روی قله ابرت رسیدیم. پس از گرفتن چند عکس یادگاری به سمت قله پاشوره رفتیم.
- در ساعت ۱۱ روی قله پاشوره بودیم. این قله به دلیل وجود سنگ های پرتابی آتشفشانی که سبک و سوراخ دار است و اصطلاحاً به سنگ پا نیز معروف است، به نام پاشوره معروف شده است و در نوع خود پدیدهء جالبی است و البته چشم انداز بسیار زیبایی به دماوند جان دارد.
- پس از عکسبرداری و استراحت، تیم در ساعت ۱۲/۳۰مسیر فرود را در پیش گرفت و از همان مسیر صعود شده در ساعت ۱۶ به دشت آزو و محل چادرها رسید. پس از خوردن نهار و جمع کردن چادرها، ساعت ۱۷ به سمت روستای نوا و محل پارکینگ حرکت کردیم. ساعت ۱۸ سوار ماشین شده و به سمت تهران به راه افتادیم. ساعت ۲۱ به تهران و سپس در ساعت ۲۲ به دانشگاه در حصارک کرج رسیدیم و بدین ترتیب برنامه ای زیبا و به یادمادنی به پایان رسید.
- جا دارد از هماهنگی و همدلی اعضای تیم سپاسگزاری کنم. از آقای کیان (راننده) به خاطر مسئولیت پذیری و همراهی خوبشان سپاسگزاریم. از دبیر انجمن کوهنوردی (آقای محمود عباس نژاد)، مسئول امور نقلیه (آقای نظری)، مدیر تربیت بدنی دانشگاه (آقای جوکار) و دیگر عزیزان سپاسگزاریم. با آرزوی تندرستی و شادکامی برای همه دوستان.
دفعات مشاهده: 718 بار |
دفعات چاپ: 23 بار |
دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر